Η επίθεση στο ασφαλιστικό..
Η γενικευμένη επίθεση στα κοινωνικά κεκτημένα στη σημερινή συγκυρία έχει σαν
προμετωπίδα της την 'μεταρρύθμιση' του ασφαλιστικού συστήματος. Τα δήθεν επιχειρήματα
που σερβίρει το κράτος και αναμασιόνται σαν αλήθειες για την 'αναγαιότητα γενναίων τομών' είναι
έωλα. Μας μιλούν εισφοροδιαφυγή, για 'κοινωνία υπερηλίκων', για ατυχή διαχείριση των
αποθεματικών των ταμείων και άλλα. Για τη διαχείριση του πλούτου των ταμείων κανένας λόγος
δεν γίνεται για το τζογάρισμα στα χρηματιστήρια, ούτε για τη δημιουργεία των ομολόγων-γιγάντων
που το μόνο που έκαναν ήταν να εξυπηρετήσουν τα μεγάλα χρηματιστηριακά τραστ. Δεν
αναφέρεται η προσπάθεια των κυβερνήσεων μετά το 80' να αφήσουν στη τύχη τους ταμεία στη
λογική ότι οι επόμενες γενιές θα πληρώσουν τα σπασμένα. Μιά άλλη πτυχή που δεν ακούγεται από
τα αστικά μμε είναι η μαύρη εργασία, η ανασφάλιστη εργασία στην οποία μεγάλο μέρος του
εργαζόμενου κόσμου δουλεύει (νέοι, μετανάστες, εργάτες σε χειρωνακτικές – περιοδικές εργασίες).
Το κράτος ενάντια στην εισφοροδιαφυγή; Στα πλαίσια της τριμερούς χρηματοδότησης των
ταμείων (κράτος-αφεντικά-ασφαλισμένος) το κράτος ποτέ δεν πληρώνει το μερίδιο του ως όφειλε.
Πώς είναι δυνατόν να ανάγει το πρόβλημα στην εισφοροδιαφυγή όταν το ίδιο το κράτος χαρίζει τα
χρέη επιχειρήσεων στα ταμεία στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης,όταν υπάρχουν ρυθμίσεις που
επιτρέπουν στα αφεντικά να αφήνουν χρέη που κάποια στιγμή παραγράφονται. Και για να είμαστε
συγκεκριμένοι, για ποιά τριμερή χρηματοδότηση μιλάνε, τα αφεντικά καταβάλλουν εισφορές από
τη δικιά μας εκμετάλλευση, οι εισφορές από τα αφεντικά δεν είναι τίποτα άλλο από μέρος της
δικιάς μας παραγόμενης υπεραξίας για αυτούς, το κράτος χρηματοδοτεί τα ταμεία από τη
δικιά μας φορολογία επίσης. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η τριμέρης χρηματοδότηση είναι
παραμύθι.
Το κράτος στοχεύει στη υιοθέτησει ενός μοντέλου ελεύθερου ανταγωνισμού – κεφαλαιακής
σχέσης, όπως λειτουργούν οοι περισσότεροι τομείς κρατικών και υπερκρατικών οργανισμών
σήμερα, σε ένα άλλο πεδίο, αυτό της ασφάλισης και της υγείας. Στην προς τα κάτω
μισθολογική/συνταξιολογική εξίσωση των εργαζομένων, την ένταση της καταπίεσης και της
υποταγής. Στην απαλλαγή του κράτους από την καταβολή συντάξεων -ουσιαστικά- εφαρμόζοντας
το δόγμα Γκαργκάνα 'δούλευε μέχρι να πεθάνεις' γιατί 'είσαι παραγωγικός, είσαι καλός'.
..και ο ρόλος(;) του φοιτητικού κινήματος..
Το φοιτητικό κίνημα τα περασμένα δύο χρόνια αντιστάθηκε στην επίθεση στο τομέα της
εκπαίδευσης. Τα αιτήματα του είναι επίκαιρα γιατί αυτή η επίθεση δεν διαλύθηκε, αντίθετα οι
νικήτες αυτής της μάχης εδραιώνονται (ΚΕΣ, σπάσιμο κύκλων σπουδών, εφαρμογή νόμου-
πλαισίου). Ζήτημα του φοιτητικού κινήματος δεν θα πρέπει να είναι μόνο η συμπόρευση με τον
εργαζόμενο κόσμο στη μάχη του ασφαλιστικού. Αλλά να ξεσπάσει και το φοιτητικό κίνημα και με
τις δικές του διεκδικήσεις, ανοίγοντας δεύτερο μέτωπο στο κράτος. Αυτή είναι η ουσία της
πολιτικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, το να γίνεσαι επικίνδυνος απέναντι στο κράτος και να το
αποδυναμώνεις αναγκάζοντας το να αντιπαρατεθεί σε δύο μαζικά κινήματα την ίδια συγκυρία.
Εν κατακλείδι..
Το ασφαλιστικό δεν είναι ένα διαχειριστικό ζήτημα που θα το λύσουν μεταξύ τους οι πόλοι
της κρατικής εξουσίας με τα αφεντικά και τους εργατοπατέρες-βιτρίνα των δύο άλλων. Το
ασφαλιστικό είναι άλλη μία μάχη κοινωνικών συσχετισμών. Στο δρόμο θα λυθεί και θα δωθεί η
απάντηση από τον κόσμο που πλήττεται και αντιστέκεται. Την Τετάρτη 12 Δεκέμβρη είναι ένα
πρώτο μαζικό κάλεσμα σε απεργία και διαδήλωση, οφείλουμε να είμαστε όλοι εκεί, ανεξάρτητα
από οποιαδήποτε απόφαση του Σ.Φ. Ξάνθης. Μη ξεχνάμε ότι ο σύλλογος δεν έχει ενιαία
συμφέροντα και δεν οφείλουμε να σεβόμαστε καμία μη αγωνιστική απόφαση, η απόφαση
'πρωτοποριών'.
– Όλοι στη Γ.Σ του Σ.Φ. Τετάρτη 5/12
– Όλοι στη πορεία της Τετάρτης 12/12 – Καμία ανοχή στην επίθεση στο ασφαλιστικό
– Τα αφεντικά να πληρώσουν τα ταμεία
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Φοιτητών
(συνέλευση κάθε σάββατο 17.00 στο προκάτ)